Mijn vader is overleden in het jaar 2003 en hij liet naast mij nog vier andere kinderen na. Tot het jaar 2010 hebben wij ons ervan onthouden ook maar enig handeling te verrichten die erop zou duiden dat wij de erfenis aanvaardden. In 2010 werden wij echter gedagvaard door een familielid die meende aanspraak te maken op een perceel met daarop een woning in Suriname, welke aan mijn vader toebehoorde. Mijn familielid in kwestie - mijn oom - motiveerde dit door te stellen dat het perceel door mijn vader aan hem was geschonken toen mijn vader nog leefde.
Subsidiair eiste mijn oom dat als hij het perceel en de woning niet zou verkrijgen, wij (mijn moeder, en de kinderen van mijn vader) veroordeeld zouden worden de kosten die hij had gemaakt om de woning op te knappen te vergoeden. Daarbij heeft hij ook verzocht een dwangsom van 10.000 euro per dag vast te stellen voor elke dag dat wij hiertoe in gebreke zouden blijven.
Wij zijn destijds enorm geschrokken van de dagvaarding en vooral de grote sommen geld die ermee gemoeid waren. Ik ben het oudste kind van mijn ouders en ik was destijds 22 jaar oud en helemaal niet juridisch onderlegd. Ik nam een advocaat in Nederland in de arm, die mij adviseerde verweer te voeren tegen de dagvaarding. De procedure moest echter in Suriname worden gevoerd en ik diende ook een advocaat in Suriname in de arm te nemen. Deze procedure loopt nog steeds in Suriname. Destijds heeft de advocaat in Nederland mij verzekerd dat ik nog geen handelingen had verricht die aanvaarding van de erfenis impliceerde. Dit ondanks het felle verweer dat we constant hebben gevoerd. Van onze zijde was de insteek van dit verweer altijd dat wij vooral niet wilden opdraaien voor kosten waar wij niet voor aansprakelijk waren. Daarbij vonden wij de handelswijze van onze oom in deze ronduit stuitend en wilden wij ons niet zonder slag of stoot omrollen en hem geven wat hij eiste.
In mijn achterhoofd is jarenlang blijven hangen dat wij, ondanks het verweer dat wij voerden in een procedure waar wij nooit om hebben gevraagd, geen aanvaardingshandelingen hebben verricht. Vandaag werd ik echter door de advocaat in Suriname erop gewezen dat wij door het voeren van verweer in de procedure wij de erfenis al hebben aanvaard. Dit staat totaal haaks op wat de advocaat in Nederland mij destijds heeft meegegeven.
Mijn vraag in deze is: heb ik door verweer te voeren in de procedure de erfenis aanvaard en ben ik straks wellicht aansprakelijk voor eventuele schulden die nog mochten voortvloeien uit de erfenis. Meer in het bijzonder de kosten die mijn oom meent gemaakt te hebben.
Geschreven door Pankaj Bihari op
19 April 2017 om 22:31.
