Op 5 juli 2021 ben ik officieel gescheiden van mijn ex. We hebben met behulp van een gezamenlijke advocaat een convenant en ouderschapsplan opgesteld. Dezen zijn door de rechtbank in een beschikking opgenomen.
Eind augustus 2021 hebben we gezamenlijk belastingaangifte gedaan over 2020. Op 20 oktober 2022 geeft mijn ex aan dat ze het alsnog niet eens is met de aangifte over 2020. Door de verdeling die ik had aangehouden kreeg ik geld terug en zij niets. Terwijl collega’s van haar wel geld terug kregen. Ze zei:
“Ik ga volgende week aangifte doen als alleenstaande en dan wil ik datgene wat ik terug zou krijgen, ontvangen. Jij mag kiezen; door middel van herziening van de Belastingdienst of rechtsreeks van jou.”
Bij de eerder gemaakte verdeling waren we ter goede trouw. We hebben zoals altijd de verdeling zo gedaan dat we in totaal het meeste geld terug kregen en niet een aparte aangifte gemaakt om te kijken wat een ieder terug had gekregen als men zelfstandig aangifte had gedaan. We gingen ervanuit dat het geld terug kregen door deel belastingvrije vermogen, lijfrente aftrek, alle aftrekposten voor aanschaf eigen woning en de hypotheekrente aftrek. De woning was door mij persoonlijk gekocht in 2020. Hierop zijn we overeengekomen dat ik het geld naar mijn ex zou overmaken welke ze had gekregen als ze over 2020 zelfstandig belastingaangifte had gedaan. Een bedrag van €2.608,00. Dit ondanks dat ze vanaf eind april 2020 pas is gaan meebetalen aan de woonlasten van onze gezamenlijke huurwoning.
Op 19 september 2022 kreeg ik ineens de vraag vanuit mijn ex hoe zit het met de andere belastingteruggave? Toen ik vroeg “Welke andere? 2020 is de 2.608 en 2021 heb je al zelf aangifte gedaan” veranderde ineens de toon van de communicatie vanuit haar. Haar reactie was:
“Belastingdienst is wel een issue. 2019 moet ook nog verrekend worden. Je hebt jarenlang alleen voordeel genoten bij de gezamenlijke aangifte zonder dat ik er weet van had. Je hebt eigenlijk fraude gepleegd met mijn digid. De jaren dat we uit elkaar waren wil ik dat in ieder geval recht hebben gezet. Voor mij een principe kwestie. Nogmaals ik heb geen partner en, geen kind allimentatie, geen vermogen en substantieel minder inkomen dan jij en nu ook de extra lasten van het eerder stopen met birdnesting omdat je in no time een ander gezin bent begonnen. Allemaal mooi en aardig, maar dat jaar wil ik gewoon terughebben!”
Belastingaangifte 2019 verekennen lijkt mij onterecht en wel om de volgende redenen:
- Aangifte 2019 was al definitief ten tijde dat convenant en ouderschapsplan werd opgesteld.
- We hebben belastingaangiftes altijd gezamenlijk gedaan en mijn ex vrouw had ook ten alle tijde toegang tot de gegevens met behulp van haar DIGID
- Mijn ex vrouw heeft de definitieve aangiftes altijd ontvangen en had hier destijds om kunnen reagerenn. Net als ze over de aangifte van 2020 heeft gedaan.
- In 2019 heb ik €2.610 belasting moeten betalen. Heb toen niets teruggekregen.
- In 2019 heb ik alle woonlasten van ons gezamenlijke woning alleen betaald, terwijl mijn ex vrouw vanaf oktober 2018 al een andere partner had (overspel pleegde). En zelf in haar emails ook aangeeft dat we in 2019 al uit elkaar waren. Niemand gaat vrijwillig woonlasten betalen voor zijn ex partner.
Op haar verzoek voor verekenen belasting 2019 heb ik daarom geantwoord “Als je ook met terugwerkende kracht meebetaald dan aan de woonlasten vanaf moment dat we volgens jou uit elkaar zijn dan prima. Dus vanaf 1 januari 2019 dan?”. Op deze communicatie volgden nog een aantal dreigende emails vanuit mijn ex vrouw. Waarin ze mij onder andere beticht van fraude met haar DIGID. Hieronder een aantal citaten uit deze emails:
“Je hebt genoeg geprofiteerd van de gezamenlijke aangifte en mij daar nooit over geïnformeerd. Naaistreek. Niet meer en minder. Maar goed toen waren we nog bij elkaar. Dat geintje had je me niet meer mogen flikken zodra we eenmaal uit elkaar waren. Dat is snoeihard stelen en frauderen met iemands DIGID. Jij denkt toch niet dat ik ingestemd had met een gezamenlijke aangifte als ik wist hoe jij de verdeling zou doen; alles naar jou en 0 euro naar mij? NIEMAND ZOU DAT ACCEPTEREN. Al helemaal niet als je uit elkaar bent.”
“Als ik voor vanmiddag 16:00 uur geen toezegging heb dat je mijn belastinggeld terug geeft, dan is het voor mij ECHT klaar. Ik heb je tot nu toe tig kansen gegeven om aub mijn geld terug te geven. Heb me tot nu toe heel coulant opgesteld met de relatie, therapie, misbruik, financiën, maar dan is het ECHT klaar! Het gaat volledig tegen mijn aard in, maar dan krijg je nog veel meer de hel scheiding en de hel ex voor je kiezen zoals ik die tot nu toe van jouw kant heb ervaren. Als ik om 16:00 uur niks heb gehoord, dan ga ik alles in werking zetten. Op huuropzegging na, wat toch moest gebeuren ondanks belasting, heb ik nog niks in gang gezet. Het is aan jou om wel of niet de rode knop in te drukken..”
“Je weet half niet wat je op je hals hebt gehaald, maar so be it is jouw keuze”
Mijn ex vrouw wil nu de volgende acties ondernemen:
- Advocaat zoeken om echtscheiding (vanwege nieuwe informatie agv belasting) en ouderschapsplan ( je hebt je al een paar keren niet gehouden aan het plan) aan te vechten.
- Ik neem contact op met notaris voor voogdschap. Hij gaat in ieder geval naar Noura & John. En niet meer jouw familie.
Mijn juridische vraag is wat kan mijn ex vrouw ondernemen. Staat ze in haar recht.
- Kan ze alsnog om partneralimentatie vragen
- Kan ze belasting teruggave vorderen over jaren voor de scheiding
- Mag ze mij van fraude beschuldigen
- Mag zo zomaar eenzijdig voogdij veranderen
Het gaat mij niet om een eenmalige betaling van een paar duizend euro over 2019, maar mijn ex kennende houdt het hier niet op en zal ze daarna vragen om verekenen van 2017, 2016 en 2015 enzovoort.
Geschreven door mscklaas op
28 September 2022 om 10:36.