Ik heb jarenlang door medische en psychische redenen in de bijstand gezeten. Na intensieve therapie was het begin dit jaar dan eindelijk zover en kon ik weer terug aan het werk. Tot mijn schrik ontving ik echter een brief dat ik teveel uitkering ontvangen zou hebben. Ditgeen mij erg verbaasde omdat ik altijd mijn uren en loon netjes en tijdig doorgegeven heb, Hier wil ik dan ook tegen in bezwaar gaan.
Zoals ik al aangaf heb ik een behoorlijke tijd in de bijstand gezeten. Dit in eerste instantie omdat ik een langdurig proces heb moeten doorlopen vanwege een aandoening aan mijn ogen. Na een second opinion heb ik gekozen voor een operatie en dacht ik weer aan het werk te kunnen. Echter tijdens een gesprek met de gemeente werd duidelijk dat ik ook een aantal psychische klachten had en dat deze mij enorm zouden blokkeren bij het functioneren in de maatschappij. Hier ben ik dus ook voor in therapie geweest op aandringen van de gemeente en omdat ik zelf ook inzag dat dit nodig was. Na vele wachtrijen en intensieve groepstherapie kwam ik eindelijk op een punt waar ik mijn problemen de baas leek te zijn en dat was dan ook het moment om "een nieuwe start" te maken. Aangezien ik jarenlang thuiszat stelde ik de gemeente voor om scholing te doen in plaats van direct aan het werk te gaan. De gemeente stemde hiermee in echter moest ik dit volledig zelf op poten zetten. Dus dat deed ik ook. Ik kwam uit bij volwassen onderwijs een traject wat mij bekend was door een familielid. Deze gaven echter aan dat zonder een gesprek met mijn consulent van de gemeente er niks mogelijk was. Ditgeen heb ik dus meteen proberen terug te koppelen naar mijn consulent. En hier begon de moeilijkheid.
Ik heb in eerste instantie geprobeerd om dit via mail te copmmuniceren met mijn consulent omdat ik uit ervaring wist dat telefonisch contact nagenoeg onmogelijk was. Wat ik al schandalig vind. Echter toen ik de mail stuurde met het verzoek om die afspraak te plannen werd ik onaangenaam verrast. Ik stuurde deze mail op 3 september 2018 en kreeg de volgende automatische reaktie terug:
"Van donderdag 2 augustus tot woensdag 15 augustus ben ik afwezig.
Voor dringende zaken kunt u contact opnemen met een van mijn collega's"
Dit gaf mij dus aan dat mijn contactpersoon minimaal 2 weken niet haar mail heeft bekeken en dit terwijl ze niet telefonisch bereikbaar was. Oftewel ze was voor mij totaal onbereikbaar.
Vervolgens heeft het meer als 2 maanden geduurd voordat mijn consulent een telefonische afspraak met de school had. Ditgeen ik nogmaals al vanaf 3 september dat jaar probeerde te bewerkstelligen.
De volgende afspraak die ik had met mijn consulent was midden december. Tijdens dit gesprek werd mij verteld dat de scholing wegens financiele redenen niet door kon gaan. Ditgeen verbaasde mij enorm omdat ik uit gesprekken met de school al wist dat ze vaker samenwerkten met de gemeente om mensen terug de maatschappij in te helpen. En ik dus alleen maar kon concluderen dat de gmeente vooraf al wist wat de eisen waren van dit traject en zij mij dus toenertijd al hadden kunnen meedelen dat dit absoluut geen optie was.
Toen ik echter vroeg waarom dit alles zo lang duurde werd mij letterlijk verteld dat mijn consulent overwerkt was en als ik daar een probleem mee had moest ik haar meerdere hierover aanspreken. Zij gaf letterlijk aan dat het aantal clienten dat zij had in enkele weken was verdubbeld en dat dit niet bij te benen was. Toen ik aangaf dat ik dit onacceptabel vond stemde zij hiermee in en gaf aan dat deze beslissingen boven haar uit ging en ik zelf maar moest beslissen wat ik met deze info deed. Dit alles kan bevestigd worden door een van mijn psychologen die bij dit gesprek was.
Daar stond ik dan. Ik heb maanden gehoopt op die oplossing en stond met lege handen. Sterker nog de gemeente eiste dat ik zo snel mogelijk uit de uitkering moest anders volgden er sancties.
Ik kreeg begin 2019 een trajectbegeleider toegewezen en kwam al snel bij de medtech sector uit waar ik binnen notime een baan in vond. Dit waren onregelmatige uren en dus moest ik ieder maand deze uren in inkomsten doorgeven aan de gemeente zodat er eventuele aanvullingen gedaan konden worden.
Dit heb ik altijd volledig en op tijd doorgespeeld naar de gemeente. Maar nu enkele weken geleden kreeg ik dus alsnog een brief dat ik te veel uitkering ontvangen zou hebben. Iets waar ikzelf dus ook weinig aan kon doen voor mijn gevoel.
Ze verlangen nu dat ik een bedrag van bijna 300 euro aan hun terugbetaal. Echter ben ik sterk van mening dat gezien de situatie ik recht heb op een vergoeding van de gemeente. Voor mijn gevoel was ik veel sneller uit de bijstand geweest als mijn consulent mij goed begeleid had en bereikbaar was geweest. Dit heeft mij makkelijk een klein halfjaar gekost.
Een half jaar waar ik een normaal maandloon had kunnen verdienen.
Ik heb eerder getwijfeld jurische stappen te ondernemen maar was blij dat ik niks meer te maken had met de sociale dienst. Ik wilde dit afsluiten en er ook nooit meer mee te maken hebben. Echter nu de situatie zich ontwikkelt zoals die nu doet voel ik me enorm benadeeld.
Mijn vraag is gezien deze situatie is het verstandig om tegen het besluit van de gemeente in te gaan. Of doe ik er het best aan dit bedrag gewoon te betalen. Zou er meer info nodig zijn kan ik deze uiteraard verschaffen.
0
Geschreven door ThijsChristiaans op
18 October 2019 om 18:45.