Ik ben in gemeenschap van goederen getrouwd en werk voor het bedrijfje dat op naam van mijn vrouw staat. Zij doet niets voor het bedrijf, alle expertise zit bij mij, zij verleent alleen haar naam eraan in verband met fiscale voordelen. Als ik vertrek heeft zij niets, al staat zij als eigenaar en ondernemer geregistreerd. Ik heb ook nog inkomen uit een baan. Alles wordt gedeeld met mijn vrouw.
Nu wil ik scheiden en heb voorgesteld dat zij het bedrijf aan mij overdoet, zodat ik het kan voortzetten.
Volgens haar advocaat moet ik haar uitkopen, maar dat vind ik niet terecht omdat ik het werk voor de zaak doe, en dat al ruim 25 jaar.
Zij is 58 en ik ben 62. Zij heeft geen andere inkomsten dan mijn inkomen en de helft van de inkomsten van het bedrijf.
Het liefst zou ik de zaak overnemen en haar een vast bedrag per maand willen betalen, los van de alimentatie. Het ingewikkelde van de situatie is dat zij officieel inkomen heeft van de zaak en dit bij de alimentatieberekening zal worden toegepast, maar in feite heeft zij geen inkomen en is dus afhankelijk van mij.
Nu wil zij dat ik haar uitkoop, maar dat vind ik onterecht. Ik probeer van alles te bedenken zodat we er beide goed uitkomen, maar ik zie door de bomen het bos niet.
Is het beter als ik alles laat voor wat het is en de zaak opgeheven wordt?
Ook als ik een zaak begin na mijn scheiding zal toch de hoogte van het inkomen bepalend zijn voor de alimentatie. Ik vind het ergens niet helemaal eerlijk dat ik haar moet uitkopen en dan vervolgens ook nog extra iedere maand moet betalen van al het werk dat ik doe. Het zou anders zijn als wij allebei evenredig veel uren in de zaak zouden besteden, dan vind ik uitkoop logisch, maar dat is niet het geval.
Wat is wijsheid?
Geschreven door Nick62 op
2 March 2017 om 16:01.