Lastig dilemma.... Bedrijf X heeft een Personal Assistant (hierna te noemen "PA") in dienst, die onder andere belast is met de boekhouding van kantoor. De PA én de medewerker die al ruim 15 jaar werkzaam is voor bedrijf X (hierna te noemen "B", vormen samen met de directeur (hierna te noemen "D" het hart van het bedrijf. PA en B hebben hard gewerkt aan een verbouwing van het kantoor en alle logistieke beslommeringen die dat met zich mee brengt. D is de beide medewerkers een bonus voor hun goede werk. Vanwege de zeer goede verstandhouding tussen de drie, vraagt hij of de bonus in het nieuwe jaar overgemaakt kan worden (belastingtechnisch beter). Beide PA en B vinden het prima, ze kennen D lang genoeg dat hij zijn woord houdt.
PA is echter wat ongeduldig en besluit, zonder D daarover in te lichten, met B te "bespreken" of ze niet gewoon zelf die bonus naar zichzelf en B over zal maken. De letterlijke reactie die daarop volgde was : "hij ziet het toch niet". B is geschrokken van dit voorstel en zegt dat ze dat echt niet kan maken. Het gebeurt dus niet. PA is november jl ziek geworden. Een burn-out wat grotendeels te wijten is , zo zegt ze in het begin door een slecht huwelijk en prive perikelen. PA is inmiddels ruim 9 maanden ziek. De relatie met het kantoor is aanzienlijk verslechterd en tijdens de mediation die is opgestart tussen PA en D, blijkt PA de problemen te willen wijten aan de slechte verstandhouding met B. Onbegrijpelijk, aangezien er altijd een hele goede werkverstandhouding is. Dit is ook de periode dat B aan D heeft verteld wat PA heeft willen doen. Ook komt naar boven dat PA, in haar ziekte periode een huis heeft gekocht en voor de hypotheekaanvraag haar eigen werkgeversverklaring "rooskleuriger" heeft willen invullen dan wettelijk is toegestaan (hoger salaris heeft willen invullen). Let wel: PA is op dat moment 100% ziek. PA is inmiddels op reintegratiebasis een paar uur per week aan de slag, maar laat een groot autoriteitsprobleem zien tezamen met grensoverschrijdend gedrag, wat B en D vooral lijken te wijten aan de labiliteit van PA. D is echter als baas van de organisatie op een punt dat hij erg boos wordt, dat ze, tegen zijn verzoek in, en zonder het te melden, een afspraak in plant waarvan D heel duidelijk had gezegd dat hij deze persoon niet wilde zien/spreken. D belt naar PA thuis en het wordt een hard gesprek. PA hangt de telefoon op. D stuurt met dezelfde harde woorden in een whatsapp zijn boodschap nog eens door. Tijdens het volgende mediation gesprek komt dit voorval aan de orde. De mediator heeft van te voren met D gesproken en B heeft verteld dat die afspraak van die week ervoor de druppel was. Hij vind het vertrouwen ernstig beschadigd. De mediator zegt echter, dat D geen poot heeft om op te staan bij de kantonrechter als dit zover zou komen, want ze is een ziekte werknemer. Vraag is nu: wat kan D het beste doen? In november is PA een jaar ziek. Staat hij in zijn recht met de pogingen tot fraude (als dat het is, tot twee keer toe) en kan hij dit ook ter sprake brengen? Of is de zieke werknemer dermate goed beschermt in deze situatie en zal D het moeten "slikken"?
Geschreven door veruminventum op
17 July 2018 om 21:30.